پرش لینک ها

ارتودنسی دندان چیست؟

تقاضا برای درمان ارتودنسی دندان به‌طور روزافزونی در حال افزایش است؛ چراکه آگاهی افراد نسبت به مراقبت از سلامت و زیبایی دندان‌ها افزایش یافته است. بااین‌حال، بسیاری از افراد ممکن است همچنان سوالات زیادی در این باره داشته باشند. تیم دندانپزشکان مجرب مطب دندانپزشکی دکتر مهتری با بهره‌گیری از توانمندی و دانش تخصصی در کنار استفاده از ابزار و دستگاه‌های روز دنیا توانسته‌اند رضایت بسیاری از مراجعان را در زمینه مشاوره و خدمات تخصصی ارتودنسی جلب کنند. در این مقاله قصد داریم درباره انواع ارتودنسی، مزایا، معایب، دلایل نیاز به ارتودنسی، عواقب تاخیر در ارتودنسی و بسیاری از موارد مهم دیگر صحبت کنیم. با ما همراه باشید.

ارتودنسی دندان

ارتودنسی دندان چیست؟

ارتودنسی یکی از شاخه‌های تخصصی دندانپزشکی است. اصطلاح «ارتودنسی» را می‌توان به 2 واژه یونانی – “orthos” به‌معنای صاف یا صحیح و “dontics” به‌معنای دندان نسبت داد؛ بنابراین، ارتودنسی عمل صاف‌کردن دندان‌های نامرتب یا مال اکلوژن را توصیف می‌کند.

چه افرادی به درمان ارتودنسی دندان نیاز دارند؟

درمان ارتودنسی ممکن است برای افرادی که مشکلات مختلفی در تراز دندان‌ها و فک‌های خود دارند، توصیه شود. افرادی که ممکن است به درمان ارتودنسی نیاز داشته باشند، معمولاً در یکی از شرایط زیر قرار دارند:

  • نامرتبیدندان‌هایاارتباطنادرستبیندندان‌هایقوسدندانیبالاوپایین؛
  • شلوغی دندان‌ها که می‌تواند منجر به همپوشانی یا چرخش دندان‌ها شود؛
  • فاصله بین دندان‌ها که ممکن است به‌دلیل ازدست‌دادن دندان‌ها، دندان‌های کوچک یا رشد غیرطبیعی استخوان فک رخ دهد؛
  • دندان‌های بیرون‌زده یا نامرتب؛
  • بی‌نظمی‌های فک و مشکلات در رشد استخوان فک؛
  • دندان‌های نهفته؛
  • مشکلات عملکردی مانند جویدن، گازگرفتن یا صحبت‌کردن ناشی از نامرتبی دندان‌ها یا فک‌ها.

مدت زمان ارتودنسی چقدر است؟

مدت‌زمان درمان ارتودنسی دندان به عوامل متعددی از جمله شدت مشکلات ارتودنسی، نوع درمان مورد استفاده و پاسخ فرد به درمان بستگی دارد؛ اما به‌طور متوسط بین 12 تا 36 ماه طول می‌کشد. برخی از عواملی که می‌توانند بر طول مدت درمان ارتودنسی تاثیر بگذارند، عبارت‌اند از:

  • سطح همکاری بیمار در رعایت دستورالعمل‌ها؛
  • سن و پتانسیل رشد؛
  • مهارت ارتودنتیست.

نگه داشتن بیش از حد بریس‌های ارتودنسی در دهان چه عوارضی دارد؟

برخی از کودکان و نوجوانان متقاعد شده‌اند که ارتودنسی نوعی مُد است و در نتیجه، اصرار دارند که برای مدت طولانی یا حتی زمانی که واقعاً نیازی نیست، از بریس استفادهکنند. اگرچه ارتودنسی دندان به ترازشدن دندان‌ها کمک زیادی می‌کند؛ اما ممکن است باعث ایجاد مشکلاتی در بهداشت دهان و دندان شود. معمولاً مشکل براکت‌ها این است که ذرات غذا ممکن است بین براکت‌ها و سیم‌ها گیر کنند و مسواک‌زدن و نخ دندان کشیدن را مختل کنند. به این‌ترتیب، پلاک‌ها فرصت پیدا می‌کنند تا روی دندان تجمع یابند و باعث پوسیدگی دندان شوند.

علاوه‌براین، زمانی که بریس‌ها برای مدت طولانی استفاده شوند، این احتمال وجود دارد که آسیب عصبی به‌وجود بیاورند. همچنین، سیم‌هایی که می‌شکنند و براکت‌هایی که شل می‌شوند نیز می‌توانند خطرات جدی برای سلامتی (مانند خفگی) ایجاد کنند.

عوارض تاخیر در مراجعه به ارتودنتیست

براکت‌ها باید به‌طور منظم تنظیم شوند. به‌طور متوسط، ارتودنتیست‌ها بریس بیماران را هر 6 تا 8 هفته یک‌بار تنظیم و سفت می‌کنند تا دندان‌ها در جهت صحیح حرکت کنند؛ بنابراین، اگر به‌طور ناگهانی مراجعه به دندانپزشک خود را متوقف کنید، دندان‌های شما در عرض 2 تا 3 ماه دیگر حرکت نخواهند کرد و تأثیر منفی بر سلامت دهان و دندان شما خواهند گذاشت. همچنین، ازآنجاکه براکت‌ها و سیم‌ها مسواک‌زدن و نخ دندان کشیدن را دشوارتر می‌کنند، پلاک می‌تواند در طی یک دوره زمانی در اطراف آن‌ها ایجاد شود و اگر مراجعه به ارتودنتیست را متوقف کنید، ممکن است به پوسیدگی دندان منجر شود. تنظیمات براکت‌ها به دور نگه داشتن پلاک‌ها کمک می‌کند.

برخی از براکت‌ها ممکن است در طی زمان از جای خود خارج شوند. در شرایط عادی، زمانی که براکت از جای خود خارج می‌شود، دندانپزشک آن را دوباره وصل می‌کند؛ اما اگر دیگر به دندانپزشک خود مراجعه نکنید، براکت‌های شما به‌تدریج از جای خود خارج و باعث ساییدگی دندان‌ها می‌شوند که در درازمدت به بیماری‌های لثه و دندان منجر خواهد شد.

براکت ارتودنسی

مزایای ارتودنسی چیست؟

ارتودنسی مزایای بسیار بیشتری از صرفاً بهبود ظاهر و زیبایی دندان‌ها دارد که عبارت‌اند از:

  • بهبود عزت نفس؛
  • بهبود عملکرد دندان‌ها از جمله جویدن بهتر و تلفظ و گفتار واضح‌تر؛
  • کاهش خطر پوسیدگی دندان به‌دلیل جمع‌آوری ذرات غذا بین دندان‌ها؛
  • کاهش خطر آسیب لثه و ضربه ناشی از اوربیت و مال اکلوژن؛
  • پیشگیری از بیماری‌های دندان.

معایب مرتب‌کردن دندان‌ها چیست؟

یکی از مهم‌ترین معایب ارتودنسی دندان، احتمال عدم دستیابی به نتیجه مطلوب است. سایر عوارض و معایب این درمان، عبارت‌اند از:

  • پوسیدگی زودهنگام دندان: اگر نواحی اطراف بریس‌ها تمیز نشوند و پلاک جمع شود، باعث پوسیدگی دندان خواهد شد.
  • تحلیل ریشه یا حلشدن ریشه دندان: حرکت و اتصال دندان‌ها با بریس ممکن است منجر به این عارضه شود.
  • التهاب لثه: این مساله نیز به‌دلیل استفاده از بریس در برخی افراد ایجاد می‌شود.

دلایل نیاز به انجام درمان ارتودنسی

دلایل عمده نیاز به ارتودنسی دندان، شامل موارد زیر است:

  • بهبود ظاهر دندان‌ها و صورت: درمان ارتودنسی می‌تواند مزایای روانی اجتماعی قابل‌توجهی برای بیماران داشته باشد که اغلب منجر به بهبود عزت نفس می‌شود. مطالعات همچنین نشان داده‌اند که کودکان بیش‌از هر عیب ظاهری دیگری، به‌دلیل ظاهر دندان‌هایشان مورد تمسخر قرار می‌گیرند که این موضوع تأثیر منفی بر عزت نفس آن‌ها می‌گذارد و می‌تواند منجر به عدم اطمینان این کودکان در روابط اجتماعی شود.
  • اصلاح عملکرد اکلوزال: گاهی عملکرد جویدن ممکن است به‌خاطر مسائل دندانی در افراد مختل شود.
  • ازبینبردن مال اکلوژن‌های مضر برای سلامت دندان: هرچه دندان‌های ثنایای فوقانی برجسته‌تر باشند، بیشتر مستعد تروما هستند؛ بنابراین در مواردی که افزایش اورجت وجود دارد، درمان ارتودنسی ممکن است نقش پیشگیرانه‌ای داشته باشد که به‌شدت نشان‌دهنده نیاز به درمان ارتودنسی است. اوربایت عمیق تروماتیک یا کراس بایت قدامی با جابه‌جایی فک پایین هم می‌تواند با شکست پریودنتال همراه باشد که نشان‌دهنده نیاز به درمان است و می‌تواند باعث آسیب به سطح ریشه دندان‌های مجاور و تحلیل ریشه شود.

اگر ارتودنسی انجام ندهیم چه اتفاقی رخ می‌دهد؟

ارتودنسی در درجه اول به تراز‌کردن دندان‌ها و فک‌ها برای بهبود سلامت و زیبایی دهان و دندان می‌پردازد. اگر مشکلات ارتودنسی درمان نشود، احتمال بروز عواقب زیر وجود دارد:

  • مشکلات بهداشتی دندان از جمله افزایش خطر پوسیدگی دندان،بیماری لثه و بوی بد دهان؛
  • مشکلات جویدن و گوارش؛
  • اختلالات گفتاری مانند مشکل در تلفظ برخی اصوات؛
  • درد و اختلالات مفصل گیجگاهی فکی (TMJ)؛
  • صداهای کلیک یا ترکیدن و مشکل در باز یا بسته‌کردن راحت دهان؛
  • نگرانی‌های زیبایی؛
  • افزایش خطر تروما برای دندان‌های بیرون‌زده.
اگر ارتودنسی دندان

دندان‌ها چطور و طی چه مراحلی با کمک ارتودنسی منظم می‌شوند؟

6 گام اساسی در سفر ارتودنسی به سمت یک لبخند زیبا وجود دارد:

  • ارزیابی اولیه، شامل مستندسازی تاریخچه پزشکی و دندانپزشکی شما، ارزیابی و توضیح درمان ارتودنسی و صحبت درمورد هزینه و طول مدت درمان؛
  • عکس‌برداری سه‌بعدی؛
  • نصب براکت‌ها و سیم‌ها روی دندان‌ها؛
  • ویزیت هر 6 تا 8 هفته یک‌بار برای تنظیمات براکت‌ها؛
  • برداشتن بریس‌ها: مدت‌زمان بین مرحله 3 و مرحله 5 بسته به شدت مساله می‌تواند متفاوت باشد؛ اما معمولاً بین 12 ماه تا 24 ماه است.

قالب‌گیری دندان‌ها

در طول درمان، به 2 بار قالب‌گیری نیاز است. اولین قالب‌گیری قبل‌از شروع درمان است تا بریس‌ها به‌درستی برای بهترین و مؤثرترین نتیجه طراحی شوند. قالب‌گیری دوم پس‌از برداشتن بریس‌ها انجام می‌شود. متداول‌ترین ماده مورد استفاده برای قالب‌گیری دندان آلژینات نامیده می‌شود که یک ترکیب پودری است که از جلبک دریایی یا کلپ ساخته شده است که به آب اضافه می‌شود تا چیزی شبیه بتونه بسازد و معمولاً فقط حدود 60 ثانیه طول می‌کشد تا سفت شود.

وینیل پلی سیلوکسان (VPS) هم یک ماده مبتنی بر سیلیکون مناسب قالب‌گیری است که می‌تواند بین 2 تا 5 دقیقه سفت شود. ارتودنتیست‌ها همچنین ممکن است از پلی‌اترها برای قالب‌گیری استفاده کنند. سپس مواد قالب‌گیری در یک قالب پلاستیکی که شبیه محافظ دهان است، قرار می‌گیرند و قالب در دهان شما گذاشته می‌شود تا زمانی که مواد خشک شوند و سپس از دهان خارج می‌شود.

ارتو

آیا درمان ارتودنسی در سن 40 سالگی امکا‌ن‌پذیر است؟

خبر خوب این است که شما بدون توجه به سنتان می‌توانید دندان‌های خود را ارتودنسی کنید. سن، به‌ندرت یک عامل تعیین‌کننده برای درمان ارتودنسی است.

کودکان را باید از چه سنی نزد متخصص ارتودنتیست ببریم؟

انجمن ارتودنتیست‌های آمریکا توصیه می‌کنند که کودک در سنین 7 تا 8 سالگی توسط ارتودنتیست ارزیابی شود تا مشکلاتی مانند همترازی فک و شلوغی دندان‌ها به‌سرعت شناسایی و پیشگیری شوند.

برخی از مالاکلوژن‌های قابل درمان با ارتودنسی

برخی از مال اکلوژن‌های دندانی که ممکن است با ارتودنسی اصلاح شوند، شامل مسائل زیر هستند.

شلوغی و تراکم زیاد دندان‌ها (Teeth crowding)

شلوغی دندان‌ها یا تراز ضعیف دندان‌ها منجر به رشد دندان نیش ضعیف و ظاهری ناخوشایند می‌شود..

فاصله دندان‌ها (Spacing)

فاصله غیرطبیعی بین دندان‌ها ممکن است ناشی از رشد ضعیف یا ازدست‌دادن دندان‌ها باشد.

بایت

اپن بایت، زمانی اتفاق می‌افتد که انتهای پایینی دندان‌های جلوی بالایی با انتهای بالایی دندان‌های جلویی پایین تماس نداشته باشد و منجر به اختلال در جویدن می‌شود.

دیپ اوور بایت، زمانی رخ می‌دهد که دندان‌های جلویی بالا و پایین تراز نیستند و دندان‌های پایین با سقف دهان تماس پیدا می‌کنند و گاهی به لثه و کام آسیب می‌رسانند که ممکن است منجر به آسیب لثه، ازدست‌دادن دندان و سایش دندان شود.

کراس بایت، زمانی اتفاق می‌افتد که انتهای دندان‌ها به هم نمی‌رسند و منجر به ظاهر ضعیف، اختلال در جویدن و فرسایش دندان‌ها می‌شود.

افزایش اورجت، زمانی است که دندان‌های بالایی بیرون بزنند و ممکن است در اثر مکیدن انگشت شست یا رشد ناهموار استخوان فک رخ دهد.

اورجت معکوس، زمانی است که فک پایین از فک بالا جلو زده و جدا از ظاهر نازیبا، می‌تواند منجر به ساییدگی دندان‌ها شود.

دندان‌های کج (crooked teeth)

دندان‌های کج می‌توانند باعث ساییدگی بیش از حد دندان‌ها، لثه‌ها و ماهیچه‌های فک شوند و در نتیجه ترک خوردن دندان‌ها، کشیدگی فک، اختلال مفصل گیجگاهی فکی و سردرد مزمن را ایجاد کنند.

ظاهر نامناسب لبخند و دندان‌ها (Poor aesthetics)

ظاهر نامناسب دندان‌ها باعث کاهش اعتماد به نفس می‌شود. بریس‌ها می‌توانند این مشکل را اصلاح کنند و موقعیت دندان‌ها و فک را بهبود بخشند.

انواع ارتودنسی

انواع ارتودنسی دندان شامل موارد زیر هستند:

ارتودنسی نامرئی

این روش شامل استفاده از یک سری از ترازکننده‌های پلاستیکی شفاف سفارشی (مانند Invisalign) است که به‌تدریج دندان‌ها را در یک راستا قرار می‌دهد. الاینرها قابل جابه‌جایی هستند و معمولاً هر چند هفته یک‌بار با پیشرفت دندان‌ها تعویض می‌شوند.

ارتودنسی متحرک

بریس‌های متحرک، دستگاه‌های ارتودنسی هستند که بیمار می‌تواند هنگام غذاخوردن یا مسواک‌زدن آن‌ها را از دهان خارج کند.

ارتودنسی ثابت

بریس‌های فلزی سنتی از براکت‌های فلزی تشکیل شده‌اند که به دندان‌ها چسبانده می‌شوند و توسط سیم‌ها و نوارهای لاستیکی به هم متصل می‌شوند. کشش حاصل از سیم‌ها به‌مرورزمان دندان‌ها را به موقعیت‌های موردنظر منتقل می‌کند. بریس‌های سرامیکی شبیه براکت‌های فلزی هستند؛ اما از براکت‌های همرنگ یا شفاف استفاده می‌کنند که کمتر به چشم می‌آیند.

ارتودنسی رنگی

ارتودنسی رنگی معمولاً هدف زیبایی را دنبال می‌کند و محبوب جوان‌ترها است که دوست دارند رنگ براکت‌هایشان را با استایل خود ست کنند.

ارتودنسی دیمون

ارتودنسی دیمون به برند و نوع خاصی از درمان ارتودنسی اطلاق می‌شود که از سیستم براکت برای بستن غیرفعال فاصله بین دندان‌ها استفاده می‌کند. این سیستم ارتودنسی که توسط دکتر دوایت دیمون ساخته شده است، با هدف ارائه یک تجربه درمانی کارآمدتر و راحت‌تر در مقایسه با بریس‌های سنتی وارد بازار شده است. مکانیسم لغزشی براکت‌های دیمون اصطکاک بین سیم کمانی و براکت‌ها را کاهش و به دندان‌ها اجازه می‌دهد آزادانه و راحت حرکت کنند که در کوتاه‌شدن زمان درمان نقش موثری دارد.

ارتودنسی لینگوال

بریس‌های لینگوال مشابه بریس‌های سنتی هستند؛ اما روی سطوح پشتی (زبانی) دندان‌ها قرار می‌گیرند و از جلو کمتر دیده می‌شوند.

آیا ارتودنسی درد دارد؟

معمولاً افراد تنها زمانی احساس درد یا ناراحتی می‌کنند که ارتودنتیست بریس‌ها را سفت کند یا سیم‌ها به گوشه دهان یا زبان بخورند.

آیا ارتودنسی درد دارد

بهترین تغذیه در دوران ارتودنسی چیست؟

داشتن یک رژیم غذایی متعادل شامل تمام ریزمغذی‌ها در دوران ارتودنسی برای حفظ سلامت لثه و دندان‌ها ضروری است. یک رژیم غذایی سرشار از میوه‌ها، سبزیجات، محصولات لبنی و پروتئین‌های بدون چربی، ویتامین‌ها و مواد معدنی موردنیاز دندان‌ها در کنار محدودیت مصرف غذاهای اسیدی و شیرین می‌تواند خطر ابتلا به بیماری لثه و پوسیدگی دندان را در این دوران کاهش دهد.

احتمال شکستن تجهیزات ارتودنسی در حین مصرف انواع آجیل، ذرت بوداده، آدامس و کارامل بسیار زیاد است. همچنین، مرکبات و نوشیدنی‌های گازدار می‌توانند مینای دندان را فرسایش دهند و مشکلات سلامت دهان را تشدید کنند. بهترین غذاها برای دوران ارتودنسی دندان، اسموتی‌ها، پوره سیب زمینی، ماست، سوپ‌ها، پاستا، برنج نرم و پوره سبزیجات است. مصرف آب کافی نیز با شستن ذرات غذا، میکروب‌ها و اسیدها از دهان، خطر ایجاد پوسیدگی را کاهش می‌دهد و دهان را مرطوب نگه می‌دارد.

مکمل‌های غذایی مانند پروبیوتیک‌ها با تنظیم فلور دهان از سلامت دندان‌ها حمایت می‌کنند و مکمل‌های کلسیم و ویتامین D می‌توانند در تقویت دندان‌ها و استخوان‌ها نقش داشته باشند.

علاوه‌بر مواد غذایی، انتخاب سبک صحیح زندگی مانند عدم استعمال دخانیات و مشروبات الکلی نیز می‌تواند تأثیر مثبتی بر سلامت دهان و دندان داشته باشد و اثربخشی درمان های ارتودنسی را افزایش دهد. مصرف الکل می‌تواند باعث خشکی دهان و فرسایش مینا شود و مصرف تنباکو خطر بیماری لثه و ازدست‌دادن دندان را افزایش می‌دهد.

بعد از ارتودنسی

ارتودنسی در سنین بالا

با افزایش سن، بدن دستخوش تغییرات بی‌شماری می‌شود و سلامت دندان‌ها نیز از این قاعده مستثنی نیست. برای سالیان متمادی، درمان ارتودنسی عمدتاً به کودکان و نوجوانان محدود می‌شد؛ اما در حال حاضر، تعداد فزاینده‌ای از افراد مسن نیز امکان ارتودنسی برای بهبود لبخند و بازیابی سلامت دندان و کیفیت کلی زندگی خود دارند. ارتودنسی سالمندان، یک رشته تخصصی است که ادعا می‌کند تا زمانی که فرد دندان دارد، برای درمان ارتودنسی دیر نیست.

درمان ارتودنسی دندان برای یک فرد مسن ممکن است به شرایط مختلفی از جمله فاصله بین دندان‌ها، شکاف‌های ناشی از ازدست‌دادن دندان، نحوه قرارگیری دندان‌های جلویی، مشکل در جویدن یا گاز گرفتن، مشکلات گفتاری و مشکلات TMJ بستگی داشته باشد و انتخاب درمان تحت تأثیر عواملی مانند سلامت دندانی فرد، هرگونه شرایط پزشکی زمینه‌ای و ماهیت مشکلات ارتودنسی است که باید اصلاح شود.

بیماری پریودنتال (لثه) می‌تواند با افزایش سن تشدید و منجر به عقب‌رفتگی لثه‌ها شود و حتی استخوان زیرین را تحت تأثیر قرار دهد. به این ترتیب، هر طرح ارتودنسی باید سلامت لثه و استخوان بیمار را در نظر بگیرد. همچنین، در سنین بالا مینای دندان ممکن است فرسوده شود که می‌تواند بر درمان مناسب و نحوه پاسخ دندان‌ها به فشار بریس‌ها یا الاینرها تأثیر بگذارد.

استخوان فک ناحیه دیگری است که با گذر سن ممکن است تحلیل برود. پوکی استخوان می‌تواند بر استخوان‌هایی که از دندان‌ها حمایت می‌کنند نیز تأثیر بگذارد و خطر ازدست‌دادن دندان را افزایش دهد. درمان ارتودنسی می‌تواند به بهبود عملکرد بایت و توزیع نیروهای دندانی کمک و در نتیجه ساختار استخوان را حفظ کند.

هنگامی که بزرگسالان دندان‌های خود را ازدست می‌دهند، دندان‌های باقی‌مانده ممکن است آن را به‌عنوان سیگنالی برای حرکت به فضای تازه خالی تلقی کنند که منجر به مشکلات هم‌ترازی و مشکلات بایت می‌شود. درمان ارتودنسی اغلب می‌تواند به مدیریت این جابه‌جایی‌ها کمک کند.

بزاق قهرمان ناشناخته سلامت دهان و دندان است و کاهش تولید آنیک مسئله رایج با افزایش سنمی‌تواند باعث دردسر شود. خشکی دهان نه تنها ناراحت‌کننده است، بلکه یک عامل خطر مهم برای پوسیدگی دندان و بیماری لثه است که هردو می‌توانند درمان‌های ارتودنسی را پیچیده کنند. بنابراین، در سنین بالا رسیدگی به خشکی دهان و مشاوره با دندانپزشک بخش مهمی از استراتژی سلامت دهان خواهد بود. درهرحال، درمان ارتودنسی می‌تواند گامی پیشگیرانه در مدیریت و کاهش برخی از این نگرانی‌ها باشد و به شما کمک کند تا سلامت دندان خود را با افزایش سن حفظ کنید یا حتی آن را ارتقا دهید.

آیا وسایل ارتودنسی در نواختن آلات موسیقی مشکلی ایجاد می‌کنند؟

ابزارهای ارتودنسی، به‌ویژه بریس‌های سنتی، به‌طور بالقوه می‌توانند برخی از چالش‌ها را برای افرادی که سازهای موسیقی خاصی مانند فلوت یا سایر سازهای بادی می‌نوازند، ایجاد کنند. بریس‌های سنتی دارای براکت‌ها و سیم‌هایی هستند که ممکن است کمی از دندان‌ها بیرون بزنند. هنگام نواختن سازهایی مانند فلوت که نیاز به تماس مستقیم دهانی با لب دارد، در ابتدا ممکن است هنرمند احساس ناراحتی کند یا باعث تحریک دهان و لثه شود. بااین‌حال، بیشتر افراد به‌مرورزمان با این حس سازگار می‌شوند و یاد می‌گیرند چطور با بریس‌ها بازی کنند.

آمبوشور یا موقعیت و کنترل لب‌ها برای تولید صدا در سازهای بادی بسیار مهم است. افرادی که تحت درمان ارتودنسی هستند، ممکن است نیاز داشته باشند که برای تطبیق حضور بریس‌ها، تنظیماتی را در تکنیک آمبوشور خود انجام دهند که ممکن است نیاز به آزمون و خطا روی فشار لب برای یافتن یک موقعیت راحت و موثر باشد.

ازسوی‌دیگر، در مراحل اولیه درمان ارتودنسی، برخی از افراد ممکن است تغییراتی را در آناتومی دهان و هماهنگی عضلات خود تجربه کنند که می‌تواند به‌طور موقت بر توانایی آن‌ها در نواختن ماهرانه آلات موسیقی تأثیر بگذارد؛ اما با تمرین و صبر، اکثر افراد می‌توانند بر این چالش‌ها غلبه کنند و به نواختن ساز ادامه دهند. در مجموع، برای نوازندگانی که تحت درمان ارتودنسی قرار می‌گیرند، ضروری است که با متخصص ارتودنسی خود در مورد نگرانی‌ها و الزامات خاص مربوط به نواختن آلات موسیقی صحبت کنند. متخصصین ارتودنسی می‌توانند راهنمایی‌هایی را در مورد تنظیم برنامه‌های درمانی برای به حداقل رساندن تداخل با فعالیت‌های موسیقی، در کنار دستیابی به اهداف ارتودنسی ارائه دهند.

البته برای افرادی که سازهای بادی را به‌صورت حرفه‌ای یا رقابتی می‌نوازند، ممکن است گزینه‌های درمانی جایگزین ارتودنسی سنتی مانند ترازهای متحرک مانند اینویزیلاین در نظر گرفته شود. این وسایل را می‌توان در حین تمرین یا اجرا حذف کرد.

اگر براکت شل شود، چه اتفاقی می‌افتد؟

براکت شل می‌تواند به دهان یا لثه‌های شما آسیب برساند و ظاهر آن معمولاً ناخوشایند است. همچنین، شل‌بودن براکت باعث می‌شود درمان به تعویق بیفتد چون دندان موردنظر، گشتاور یا فشار اختصاص داده‌شده را دریافت نمی‌کند.

سخن پایانی

ارتودنسی دندان یکی از موثرترین و کارآمدترین درمان‌ها برای تراز‌کردن و بازیابی زیبایی و عملکرد صحیح دندان‌های نامنظم، شلوغ یا انحراف‌یافته است. تیم مطب دکتر مهتری در روزهای مختلف هفته آماده ارائه خدمات مشاوره و درمان ارتودنسی با بهترین کیفیت و قیمت مناسب به بیماران عزیز هستند.

خانه
نوبت دهی آنلاین
ارتباط با واتساپ
تماس