هنگامی که دندانی به‌دلیل آسیب یا بیماری ازدست می‌رود، عوارضی مانند تحلیل استخوان، نقص در گفتار و تغییر در الگوی جویدن ایجاد خواهد شد. جایگزینی دندان ازدست‌رفته با ایمپلنت دندان می‌تواند به‌طور قابل توجهی کیفیت زندگی، عملکرد عادی و سلامت بیمار را بهبود بخشد. مطب دندانپزشکی دکتر مهتری با بهره‌گیری از دانش و توان تخصصی، استفاده از ابزار و روش‌های پیشرفته و روز دنیا و با تکیه بر تعهد نسبت به درمان بیمار توانسته است رضایت طیف وسیعی از بیماران را جلب کند. در این مقاله قصد داریم درباره انواع، اجزا، مزایا، معایب، کاندیداها، مراحل، رژیم غذایی، مراقبت‌ها و سوالات مهم درباره ایمپلنت‌های دندانی صحبت کنیم. از شما دعوت می‌کنیم با ما همراه باشید.
ایمپلنت دندان چیست؟
سیستم‌های ایمپلنت دندانی شامل بدنه و اباتمنت ایمپلنت هستند و ممکن است شامل یک پیچ ثابت‌کننده اباتمنت نیز باشند. بدنه ایمپلنت با جراحی در استخوان فک به‌جای ریشه دندان قرار می‌گیرد و اباتمنت معمولاً توسط پیچ فیکساتور به بدنه ایمپلنت متصل می‌شود و از طریق لثه به داخل فک امتداد می‌یابد تا از دندان مصنوعی متصل‌شده حمایت کند.
اجزای ایمپلنت دندان
ایمپلنت‌ها معمولاً از چندین جزء تشکیل شده‌اند که هرکدام هدف خاصی را در این فرآیند برعهده دارند و شامل موارد زیر هستند:
- فیکسچر: قسمتی است که با جراحی در استخوان فک قرار می‌گیرد و به‌عنوان ریشه دندان مصنوعی عمل می‌کند.
- اباتمنت: اباتمنت به فیکسچر ایمپلنت متصل می‌شود و از بالای خط لثه بیرون می‌زند. این قسمت به‌عنوان یک اتصال‌دهنده بین فیکسچر ایمپلنت و دندان مصنوعی عمل می‌کند.
- دندان مصنوعی یا تاج: قسمت قابل مشاهده ایمپلنت و شبیه دندان طبیعی است که معمولاً از موادی مانند چینی یا سرامیک ساخته می‌شود و با شکل، اندازه و رنگ دندان‌های طبیعی بیمار مطابقت دارد.
- اباتمنت اسکرو: این پیچ، اباتمنت را به فیکسچر محکم می‌کند و معمولاً از تیتانیوم یا سایر مواد زیست‌سازگار ساخته می‌شود. برای مقاومت در برابر نیروهای جویدن و گازگرفتن طراحی شده است.
- کلاهک هیلینگ: در طول دوره بهبودی پس‌از جراحی روی فیکسچر قرار می‌گیرد، به محافظت از محل ایمپلنت کمک می‌کند و باعث تسریع در بهبود بافت‌های اطراف می‌شود.
- Implant Collar: قسمتی از فیکسچر ایمپلنت است که بالاتر از سطح استخوان امتداد می‌یابد و به هدایت اباتمنت کمک می‌کند.
انواع ایمپلنت دندانی
2 نوع اصلی ایمپلنت دندان وجود دارد.
ایمپلنت‌های اندوستال
ایمپلنت‌های اندوستال رایج‌ترین نوع ایمپلنت دندان و شبیه پیچ‌ها یا استوانه‌های کوچک هستند. آن‌ها اغلب از تیتانیوم و گاهی اوقات از سرامیک ساخته می‌شوند. این ایمپلنت‌ها مستقیماً در استخوان فک قرار می‌گیرند و معمولاً یک فرآیند دو مرحله‌ای دارند. ابتدا جراح برشی در لثه ایجاد و سپس به‌دقت استخوان فک را سوراخ می‌کند تا فضایی برای ایمپلنت ایجاد شود. پس‌از کاشت ایمپلنت، استخوان فک و لثه ترمیم و با استفاده از یک پایه فلزی به‌نام اباتمنت به ایمپلنت متصل می‌شود.
ایمپلنت‌های ساب پریوستئال
ایمپلنت‌های ساب پریوستال در زیر لثه و بالای استخوان فک قرار می‌گیرند. آن‌ها از یک چارچوب فلزی با برجستگی‌های کوچک تشکیل شده‌اند که کمی از لثه بیرون زده است. این ایمپلنت‌ها معمولاً برای افرادی توصیه می‌شود که:
- استخوان سالم و کافی برای قراردادن ایمپلنت اندوستال ندارند
- نمی‌توانند یا نمی‌خواهند قبل‌از کاشت ایمپلنت تحت یک درمان اضافی مانند پیوند استخوان قرار بگیرند.
کاشت این نوع ایمپلنت یک فرآیند چندمرحله‌ای و اولین قدم شامل برداشتن قالب استخوان فک است. این کار به‌گونه‌ای انجام می‌شود که ایمپلنت در هنگام کاشت به‌درستی جا بیفتد. هنگامی که ناحیه بهبود یافت، زمان کاشت ایمپلنت فرا می‌رسد. در ویزیت بعدی، روکش‌ها را می‌توان روی قاب فلزی ایمپلنت قرار داد.
مزایا و معایب ایمپلنت
ایمپلنت‌های دندانی معمولاً بسیار بادوام هستند و وقتی با روکش پوشانده می‌شوند، ظاهر و احساس یک دندان طبیعی را تکرار می‌کنند. برخی از مزایای این درمان شامل موارد زیر است:
- ماندگاری: دوام و نرخ موفقیت این روش بالای 97% گزارش شده است.
- جلوگیری از تحلیل استخوان: هنگامی که دندانی را ازدست می‌دهید، استخوان فک شما دیگر در آن قسمت از دهان تحت فشار قرار نمی‌گیرد و با گذشت زمان تحلیل می‌رود. ایمپلنت‌ها با کاهش سرعت تحلیل استخوان، تأثیر قابل‌توجهی بر حفظ بافت استخوانی دندان دارند.
- حفظ ظاهر و احساس طبیعی: ایمپلنت دندان به‌عنوان یک ریشه مصنوعی برای دندان شما عمل می‌کند و ظاهر و کارکردی شبیه دندان طبیعی دارد.
- فناوری دوستدار محیط زیست: ایمپلنت‌های دندانی از تیتانیوم ساخته شده‌اند که نه تنها فلزی فوق‌العاده قوی و بادوام است، بلکه زیست سازگاری دارد و حساسیت‌زا نیست. یعنی فک پس‌از کاشت ایمپلنت، استخوان جدیدی با پایه تیتانیوم را در اطراف ایمپلنت رشد می‌دهد و آن را مانند ریشه دندان طبیعی در موقعیتی محکم نگه می‌دارد.
- تثبیت دندان‌های مجاور: وقتی دندانی را ازدست می‌دهید، دندان‌های اطراف می‌توانند به سمت شکاف حرکت کنند و مانع از عمل جویدن شوند. ایمپلنت می‌تواند شکاف بین دندان‌ها را پر کند و با جلوگیری از جابجایی دندان‌های اطراف در حفظ عملکرد کلی دندان‌ها نقش مثبتی داشته باشد.
- بازیابی ظاهر چهره: تحلیل استخوان فک پس‌از ازدست‌دادن دندان می‌تواند فرم کلی صورت شما را تغییر دهد و ممکن است منجر به تغییراتی مانند افتادگی پوست، تورفتگی گونه‌ها و ناهماهنگی دندان‌های نیش شود. و ایمپلنت‌ها ممکن است با کمک به حفظ یکپارچگی ساختاری فک و جلوگیری از تحلیل استخوان به جلوگیری از این تغییرات کمک کنند.
- بازیابی عملکرد طبیعی دندان‌ها: ایمپلنت دندان بیش‌از سایر پروتزها یا بریج‌های سنتی کارکردی شبیه به دندان‌های طبیعی دارد. در مطالعه‌ای در سال 2016، محققان دریافتند که اوردنچر فک پایین با پشتیبانی از ایمپلنت، نیروی گاز گرفتن را در مقایسه با پروتزهای سنتی افزایش می‌دهد.
- عدم محدودیت در رژیم غذایی: بعد از گذشت چند هفته از کاشت دندان می‌توانید رژیم غذایی سابق خود را داشته باشید، بدون آنکه نیاز باشد خوراکی‌های موردعلاقه خود را برای همیشه کنار بگذارید.
- مراقبت آسان: برخلاف پروتزهای مصنوعی که باید هر روز به‌طور کامل تمیز و شب‌ها در محلول استریل نگهداری شوند تا مرطوب و عاری از باکتری باشند، نیاز به مراقبت خاصی برای ایمپلنت دندان وجود ندارد.
بااین‌حال، استفاده از ایمپلنت هم مانند هر درمان دیگر خطرات و معایب خودش را دارد. معایب اصلی ایمپلنت دندان، عبارت‌اند از:
- هزینه بالا؛
- نیاز به جراحی دندان؛
- طولانی‌بودن فرایند؛
- احتمال نیاز به پیوند استخوان دندان؛
- احتمال آسیب به دندان‌ها یا بافت‌های اطراف؛
- خونریزی؛
- شکست ایمپلنت؛
- عفونت؛
- واکنش آلرژیک به مواد بی‌حسی؛
- آسیب عصبی یا بافتی.
چه کسانی می‌توانند ایمپلنت داشته باشند؟
کاندیدای ایدئال برای ایمپلنت دندان، فردی است که از سلامت کلی دهان و دندان برخوردار و یک یا چند دندان ازدست رفته یا دندانی که باید کشیده شود، داشته باشد.
چه کسانی نباید ایمپلنت کنند؟
برخی از شرایطی که ممکن است مانع از ایمپلنت دندان شوند، عبارت‌اند از:
- دیابت کنترل‌نشده
- اختلالات لخته‌شدن خون
- اعتیاد به سیگار
- بیماری متابولیک استخوان
- در حال درمان سرطان
آیا ایمپلنت دندان دائمی است؟
ایمپلنت دندان یک درمان دائمی است؛ چون ایمپلنت‌ها مستقیماً با استخوان فک ارتباط برقرار می‌کنند و از طریق فرآیندی به‌نام osseointegration با بافت استخوانی اطراف دندان پیوند می‌یابند. هنگامی که استئواینتگراسیون کامل شد، مواد ایمپلنت و استخوان اطراف آن با هم ترکیب می‌شوند. به‌همین دلیل، ایمپلنت می‌تواند به‌عنوان ریشه دندان مصنوعی عمل کند و پایه محکمی برای دندان جدید باشد. بااین‌حال، تاج متصل به آن به‌دلیل ساییدگی ممکن است طبیعی نیاز به تعویض داشته باشد. حدود 50 تا 80 درصد از روکش‌ها هر 15 تا 20 سال نیاز به تعویض و جایگزینی دارند.
مینی ایمپلنت دندانی چیست و چه مدت ماندگاری دارد؟
مینی ایمپلنت‌های دندان (MDIs) نسبت به سایر انواع ایمپلنت‌های دندانی باریک‌تر هستند و قطر آن‌ها کمتر از 3 میلی‌متر (تقریباً به اندازه قطر یک خلال دندان) است. از آنجایی که MDI ها کوچک هستند، ممکن است در مناطقی با استخوان کمتر بهتر عمل کنند. این روش نسبت به ایمپلنت معمولی کم‌تهاجمی‌تر است. MDI ها به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که دائمی و ماندگار باشند؛ اما بااین‌حال، شواهد علمی در مورد موفقیت بلندمدت آن‌ها محدود است.
آیا می‌توان همه دندان‌ها را ایمپلنت کرد؟
بله، این امکان وجود دارد که یک مجموعه کاملاً جدید از دندان‌های ایمپلنت‌شده را تهیه کنید. این مسیر اغلب توسط کسانی انتخاب می‌شود که سال‌ها با ناراحتی‌های دندان دست و پنجه نرم می‌کنند.
آیا ایمپلنت دندان برای من لازم است؟
انتخاب درمان ایمپلنت یک تصمیم شخصی است و باید با نظر دندانپزشک متخصص انجام شود؛ اما در برخی موارد ممکن است، درمان‌های زیر پیشنهاد شوند:
- بریج‌های دندان
- پروتزهای کامل یا جزئی
ایمپلنت دندان چند سال دوام دارد؟
میانگین طول عمر ایمپلنت دندان از 10 تا 30 سال است و به احتمال زیاد، بسته به سن شما هنگام کاشت ایمپلنت، تا آخر عمر باقی خواهد ماند. هیچ گزینه جایگزینی برای دندان این توانایی را ندارد که تا این اندازه دوام بیاورد.
طول دوره درمان با ایمپلنت
جراحی ایمپلنت حدود 90 دقیقه طول می‌کشد؛ اما کل فرآیند ممکن است 6 تا 12 ماه به طول بیانجامد تا به پایان برسد.
چه عواملی می‌تواند بر شکست ایمپلنت دندان تاثیر بگذارد؟
بااین‌که درمان ایمپلنت یک درمان قدرتمند با بازده موفقیت بالا است؛ اما در برخی موارد ممکن است با شکست مواجه شود. به‌طورکلی، شکست ایمپلنت معمولاً زمانی اتفاق می‌افتد که چیزی در پروسه ادغام استخوانی یا روند بهبودی اختلال ایجاد کند. تجمع پلاک نیز می‌تواند منجر به بیماری لثه شود و به لثه و استخوان فک شما آسیب برساند. در مراحل اولیه می‌توانید با رعایت دقیق اصول بهداشت دهان و دندان مانع از این پیشامد شوید؛ اما درصورت سهل‌انگاری، این مساله می‌تواند به وضعیتی به‌نام پری ایمپلنتیت پیشرفت کند و منجر به شکست ایمپلنت شود. با رعایت نکات زیر می‌توانید از شکست ایمپلنت جلوگیری کنید:
- حداقل 2 بار در روز مسواک‌زدن؛
- نخ دندان کشیدن روزانه؛
- محدودکردن مصرف غذاهای شیرین؛
- مراجعه به دندانپزشک هر 6 ماه یک‌بار؛
- حجم استخوان ناکافی.
- همچنین ایمپلنت‌های اندوستال باید به‌طور پایدار در استخوان فک ثابت بمانند و درصورتی‌که استخوان فک کافی وجود نداشته باشد، ممکن است ایمپلنت با شکست مواجه شود.
- ازدست‌دادن استخوان در طول زمان نیز می‌تواند ایمپلنت را بی‌ثبات کند که ممکن است به‌دلیل مواردی مانند بیماری در اطراف ایمپلنت، پوکی استخوان، استعمال دخانیات و بیماری‌های خاص باشد.
- دندان قروچه می‌تواند باعث شکستگی ایمپلنت، لق‌شدن یا شکستگی پیچ یا شکستگی پرسلن روی تاج شود.
- شرایط پزشکی خاص مانند دیابت، پوکی استخوان، سیستم ایمنی ضعیف و اختلالات قلبی عروقی یا خونریزی با شکست ایمپلنت دندان مرتبط هستند.
- ایمپلنت‌های دندانی ممکن است در افراد مسن‌تر دچار شکست شوند.
- برخی از داروها یا درمان‌ها انند داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی، داروهای رقیق‌کننده خون و پرتودرمانی نیز می‌توانند بر شکست ایمپلنت تاثیر بگذارند.
- ایمپلنت‌هایی با طراحی ضعیف، قراردادن نامناسب ایمپلنت، ضربه به بافت در هنگام کاشت ایمپلنت و چسباندن تاج قبل‌از پایداری ایمپلنت نیز از خطاهای دندانپزشکان کم‌تجربه در هنگام کاشت ایمپلنت هستند.
علائم شکست در درمان ایمپلنت
برخی از علائم بالقوه شکست ایمپلنت که باید به آن‌ها توجه کرد، عبارت‌اند از:
- تحرک ایمپلنت؛
- درد، به‌ویژه هنگامی که گاز می‌گیرید یا می‌جوید؛
- علائم پری ایمپلنتیت مانند سرخی، تورم، خونریزی، تحلیل لثه، چرک.
درمان ایمپلنت ناموفق
ایمپلنت ناموفق را می‌توان با استفاده از بی‌حسی موضعی برداشت و جایگزین کرد. برخی از تحقیقات نشان داده‌اند که جایگزینی ایمپلنت دندان تک دارای میزان موفقیت کلی 71 درصد است؛ اما در شرایطی که تحلیل استخوان در اطراف ایمپلنت رخ داده باشد، ممکن است نیاز به پیوند استخوان برای کمک به بازسازی بافت استخوان قبل‌از قراردادن ایمپلنت جدید باشد. دراین‌صورت ممکن است چندین ماه طول بکشد تا بتوانید ایمپلنت جدید را دریافت کنید.
بعد از ایمپلنت چه بخوریم؟
در بیشتر موارد، تا زمانی که به رژیم غذایی کاملاً مایع پایبند باشید، می‌توانید 24 تا 48 ساعت بعد از جراحی دندان غذا بخورید. دهان و لثه‌های شما پس‌از جراحی بسیار حساس می‌شوند و مصرف غذاهای مایع به جلوگیری از تحریک کمک می‌کند؛ اما نباید از نی استفاده کنید؛ چون می‌تواند به محل جراحی آسیب برساند. بهترین خوراکی‌ها برای بعد از ایمپلنت دندان، عبارت‌اند از:
- سوپ رقیق؛
- اسموتی؛
- بلغور جو دوسر؛
- تخم‌مرغ عسلی؛
- پوره سیب‌زمینی؛
- اسفناج آب‌پز؛
- گوشت چرخ‌کرده سرخ‌شده؛
- ماهی؛
- سبزیجات پخته؛
- لبنیات.
در طول دوران نقاهت پس‌از جراحی ایمپلنت باید از مصرف غذاهای جویدنی و ترد خودداری کنید. در بیشتر موارد، دندانپزشکان توصیه می‌کنند که حداقل 10-14 روز پس‌از عمل جراحی از مصرف غذاهای سفت مانند استیک خودداری کنید.
ممکن است در چند روز اول بهبودی تمایلی به غذاخوردن نداشته باشید، به‌خصوص اگر درد یا حالت تهوع را تجربه کنید؛ اما بدن به مواد مغذی برای تقویت بهبودی شما نیاز دارد؛ بنابراین از خوردن غافل نشوید!
- پس‌از 24 ساعت، می‌توانید دهان خود را با سرم آب نمک شستشو دهید.
- درصورت درد شدید از مسکن استفاده کنید.
- پس‌از جراحی ایمپلنت دندان از سیگارکشیدن و جویدن تنباکو خودداری کنید.
مراحل ایمپلنت دندان
در مرحله اول، دندانپزشک دهان شما را ارزیابی می کند تا ببیند آیا کاندیدای خوبی برای کاشت دندان هستید یا خیر. اگر بافت استخوانی کافی نداشته باشید، دندانپزشک شما پیوند استخوان را برای بهبود فک توصیه خواهد کرد. انواع مختلفی از مواد پیوند استخوان وجود دارد که می‌توانند استفاده شوند. بعد از آن مراحل به ترتیب زیر انجام می‌شوند:
- یک پایه ایمپلنت یا فیکسچر به استخوان فک متصل می‌شود تا به‌عنوان پایه برای دندان مصنوعی عمل کند.
- اباتمنت یا پروتز دندان به پایه ایمپلنت متصل می‌شود تا دندان جدید به‌صورت دائمی روی پایه نصب شود.
- پس‌از قراردادن اباتمنت، یک قالب از دهان برداشته می‌شود تا روکش دندان جدید به اندازه و شکل مناسب ساخته شود.
- در مرحله نهایی، روکش دندان جدید به پایه ایمپلنت وصل می‌شود.
شرایط دریافت ایمپلنت دندان
کاندیداهای درمان ایمپلنت باید از سلامتی خوبی برخوردار باشند، سبک زندگی سالم را دنبال کنند و لثه‌های سالم و استخوان کافی برای حمایت از کاشت دندان داشته باشند.
ورم بعد از ایمپلنت چند روز طول می‌کشد؟
تورم بعد از عمل جراحی کاشت دندان معمولاً طی 2 تا 3 روز فروکش می‌کند. بالا نگه داشتن سر در هنگام خواب، کاهش فعالیت و مصرف داروهای ضدالتهابی به بهبود سریع‌تر کمک می‌کند.
مراقبت از ایمپلنت
رعایت اصول بهداشتی دهان و دندان، عدم مصرف خوراکی‌های خیلی سفت مانند یخ و آجیل و عدم استعمال دخانیات از مهم‌ترین اصول مراقبتی در حین درمان ایمپلنت دندان هستند.
مراقبت‌های بعد از جراحی ایمپلنت
بعد از جراحی و کاشت ایمپلنت باید دستورالعمل‌های بهداشت دهان و دندان را که توسط دندانپزشک به شما داده شده است، با دقت دنبال کنید. همچنین باید:
- ویزیت‌های منظم را با دندانپزشک خود برنامه‌ریزی کنید.
- اگر ایمپلنت شما شل یا دردناک است، فوراً به دندانپزشک خود اطلاع دهید.
چه چیزهایی برای ایمپلنت مضر است؟
اگر باکتری‌ها بین دندان و ایمپلنت وارد شوند و تجمع کنند، می‌تواند منجر به عوارضی مانند التهاب، خونریزی، عفونت و تحلیل استخوان شود. همچنین، ابتلا بیماری‌هایی مانند دیابت یا استعمال دخانیات نیز می‌تواند به شکست ایمپلنت دندان منجر شود.
پیوند استخوان
برخی از افراد استخوان کافی برای کاشت ایمپلنت در فک خود ندارند و به پیوند استخوان نیاز دارند. پیوند استخوان نوعی جراحی است که می‌تواند باعث تورم، کبودی و درد شود. 2 نوع پیوند استخوان وجود دارد:
- پیوند استخوان جزئی که از قسمت دیگری از فک برای پیوند استفاده می‌کند و با بی‌حسی انجام می‌شود.
- در صورت نیاز به مقدار بیشتری استخوان، از پیوند عمده استخوان استفاده می‌شود که استخوان را از جایی دیگر در بدن (معمولاً باسن) می‌گیرند و با بیهوشی همراه است.
راه‌های افزایش عمر ایمپلنت دندان
حفظ بهداشت دهان و دندان پس‌از عمل جراحی کاشت دندان بسیار مهم است و برای افزایش طول عمر ایمپلنت باید 2 بار در روز از یک مسواک نرم و خمیر دندان‌های غیرساینده برای مسواک‌زدن استفاده کنید. همچنین باید:
- حداقل 2 بار در سال به دندانپزشک مراجعه کنید.
- از استعمال دخانیات و مصرف الکل خودداری کنید
- از مصرف غذاهای چسبناک و سخت خودداری کنید.
- نخ دندان را فراموش نکنید.
ایمپلنت فوری: مزایا و معایب آن
ایمپلنت فوری معمولاً برای دندان‌های حساس مانند دندان‌های قدامی استفاده می‌شود و نیازی به طی‌کردن پروسه چند ماهه بهبود بعد از جراحی ندارد. در این روش به‌طور موقت یک تاج بلافاصله بعد از کاشت ایمپلنت روی آن نصب می‌شود. این روش به‌ویژه در صورت نیاز به ایمپلنت‌های دندانپزشکی زایگوماتیک در فک فوقانی، که کاشت تاخیری می‌تواند منجر به ازبین رفتن تراکم استخوان شود و نیاز بالقوه به پیوند استخوان دارد، انجام می‌شود؛ اما این روش ممکن است باعث کاهش حجم استخوان در طی دوره بهبود شود.
جراحی لیفت سینوس چیست و چه ضرورتی در کاشت ایمپلنت دارد؟
جراحی لیفت سینوس یک روش متداول برای تأمین استخوان کافی در زیر سینوس فک بالا (فک فوقانی) برای کاشت دندان است. جراحی لیفت سینوس، قبل یا همزمان با کاشت ایمپلنت انجام می‌شود. بسیاری از افرادی که دندان‌های پشتی را در فک فوقانی خود ازدست داده‌اند ، استخوان کافی برای کاشت ایمپلنت ندارند و جراحی لیفت سینوس امکان ایجاد استخوان کافی در زیر سینوس را برای قراردادن ایمپلنت‌های دندانپزشکی به سمت پشت فک فوقانی فراهم می‌کند. بازه زمانی ترمیم دندان از 6-12 ماه متفاوت است؛ اما می‌تواند طولانی‌تر هم باشد. مواد پیوند استخوان از بدن فرد، سایر منابع انسانی، حیوانات و مواد مصنوعی فراهم می‌شوند. متداول‌ترین ماده مورد استفاده در لیفت سینوس، Bio-OSS یا استخوان استریل مصنوعی گاو است.
ایمپلنت یک روزه
ایمپلنت فوری یا یک روزه نوعی از درمان ایمپلنت است که ظرف یک روز، دندان آسیب‌دیده با ایمپلنت جایگزین می‌شود.
تفاوت ایمپلنت ارزان‌قیمت و ایمپلنت گران
تیتانیوم ماده اصلی مورد استفاده در ساخت بیشتر ایمپلنت‌های دندانپزشکی است که اختلاف قیمت قابل توجهی در برندهای مختلف دارد. این موضوع معمولاً تحت تاثیر میزان تبلیغات و بازاریابی برندهای تولید ایمپلنت است؛ اما باز هم باید توجه داشت که کیفیت‌های مختلفی دارد. استراتژی‌های بازاریابی می‌توانند هزینه‌های مرتبط با تولید ایمپلنت را تخت تاثیر قرار دهند و دندانپزشکان نیز با همین تاکتیک‌های بازاریابی این ساختار با هزینه بالا را تقویت کنند؛ اما بااین‌وجود، نمی‌توان از کیفیت برندهای مختلف چشم‌پوشی کرد.
تفاوت ایمپلنت ارزان و گران‌قیمت ممکن است به عوامل مختلفی بستگی داشته باشد، از جمله:
- کیفیت مواد: ایمپلنت‌های گران‌قیمت معمولاً از مواد با کیفیت بالا و تحت لایسنس استانداردهای بین‌المللی ساخته می‌شوند که می‌تواند به پایداری و عمر طولانی‌تر آن‌ها کمک کند. درحالی‌که ایمپلنت‌های ارزان قیمت ممکن است از مواد کم‌کیفیت‌تر یا استانداردهای پایین‌تر ساخته شوند.
- تکنولوژی و تجهیزات: ایمپلنت‌های گران‌قیمت معمولاً با استفاده از تکنولوژی‌های پیشرفته و تجهیزات مدرن ساخته می‌شوند که می‌تواند به دقت و کارایی بالاتر آن‌ها کمک کند.
- تجربه و تخصص پزشک: ایمپلنت‌های گران‌قیمت معمولاً توسط پزشکان با تجربه و تخصص بالاتر نصب می‌شوند تا ریسک بعد از عمل کاهش یابد.
- هزینه‌های جانبی: هزینه‌های جانبی مانند آزمایش‌ها، تجهیزات جانبی و … نیز ممکن است در تفاوت قیمت ایمپلنت‌ها نقش داشته باشد.
عوارض ایمپلنت دندان
ایمپلنت‌های دندانی درصد موفقیت بالایی دارند؛ اما هر روش جراحی خطراتی را به‌همراه دارد. عوارض احتمالی جراحی ایمپلنت عبارت‌اند از:
- عفونت لثه؛
- آسیب به دندان‌های اطراف، اعصاب یا رگ‌های خونی؛
- مشکلات سینوس برای ایمپلنت در فک بالا؛
- آسیب به بافت‌های اطراف در حین جراحی، مانند سوراخ‌شدن سینوس؛
- آسیب حین جراحی (به‌عنوان مثال، شکستگی استخوان فک اطراف)؛
- عملکرد ناکافی دندان بعد از کاشت؛
- احساس لق‌شدن یا پیچ‌خوردگی دندان ناشی از شل‌شدن پیچ اباتمنت؛
- شکست بدنه ایمپلنت؛
- عفونت سیستمیک که ممکن است در بیماران مبتلا به دیابت کنترل‌نشده بیشتر باشد؛
- عفونت موضعی استخوان؛
- تاخیر در بهبودی که ممکن است در بیماران سیگاری بیشتر باشد؛
- مشکل در تمیزکردن لثه‌های اطراف ایمپلنت و در نتیجه عدم رعایت بهداشت دهان و دندان؛
- بیماری پریودنتال درمان‌نشده؛
- بی‌حسی پس‌از جراحی به‌دلیل یا آسیب عصبی.
سن مناسب برای انجام ایمپلنت دندان
سن مناسب برای انجام ایمپلنت دندان ممکن است بستگی به عوامل مختلفی از جمله وضعیت عمومی سلامتی شما، سلامت دهان و دندان‌ها و نیاز شما به ایمپلنت داشته باشد. بااین‌حال، در بسیاری از موارد، انجام ایمپلنت دندان از 18 سالگی به بعد توصیه می‌شود. برخی از عواملی که ممکن است بر تعیین سن مناسب برای انجام ایمپلنت تاثیر داشته باشند، عبارت‌اند از:
- رشد و تکامل فیزیکی؛
- سلامت دهان و فک: وجود عفونت‌های دهانی، فقدان استخوان فک و مشکلات دهانی دیگر ممکن است باعث تأخیر در انجام ایمپلنت شود؛
- پوسترادیولوژی: برخی از پزشکان ممکن است بخواهند صبر کنید تا پوسترادیولوژی (رشد فک) قبل‌از انجام ایمپلنت تکمیل شود؛
- عوامل جانبی: عوامل دیگر مانند تاریخچه پزشکی، عادات سوء، وضعیت عمومی سلامت و … نیز ممکن است در تعیین سن مناسب برای انجام ایمپلنت تأثیرگذار باشند.
آیا ایمپلنت دندان درد دارد؟
احتمالاً بعد از عمل جراحی کاشت دندان احساس درد یا ناراحتی خواهید داشت؛ اما این احساس نباید بیش‌از چند روز دوام داشته باشد. ممکن است وقتی بی‌حسی موضعی ازبین برود، درد حادتر شود. مصرف قرص‌های مسکن در چند روز بعد از عمل کاشت ایمپلنت می‌تواند به کاهش درد کمک کند؛ اما اگر درد بیش‌از 2 یا 3 روز ادامه پیدا کرد، باید به دندانپزشک مراجعه کنید.
سخن پایانی
ایمپلنت دندان یکی از بهترین درمان‌ها برای افرادی است که یک یا چند دندان خود را ازدست داده‌اند و می‌خواهند زیبایی و عملکرد سابق دندان ازدست‌رفته را بازیابی کنند. تیم دندانپزشکان مجرب مطب دندانپزشکی دکتر مهتری در روزهای مختلف هفته آماده هستند تا انواع خدمات مشاوره و کاشت ایمپلنت با بهترین کیفیت و قیمت مناسب را به بیماران گرامی ارائه کنند. شما می‌توانید برای کسب اطلاعات بیشتر با شماره کارشناسان ما تماس حاصل کنید.